Levensles: de vrouw en de ‘gestolen’ portemonnee

Er was eens een man, die op een herfstachtige dag op straat liep. Hij had een vriendelijk karakter; royaal en altijd behulpzaam, en maakte zoals elke dag een rustige ochtendwandeling. Plotseling zag hij op straat, half verstopt tussen de bladeren, een portemonnee liggen. Zonder meteen te zien wat het was, bukte hij zich om het op te rapen. Eenmaal weer rechtop bekeek hij de portemonnee, om erachter te komen dat deze leeg was.

“Houdt de dief!”, hoorde de man plotseling achter zich. Terwijl hij omkeek zag hij een politieagent en een vrouw op hem af komen lopen. “Dat is mijn portemonnee!”, riep de vrouw. “Wat doe jij daarmee?” Boos trok ze de portemonnee uit de handen van de man, om er -net als hij net- achter te komen dat deze leeg was. “Waar heb je het geld gelaten?”, brieste ze. “Geef het alsjeblieft terug, het was het schoolgeld van mijn zoon!”

De man kon zien dat de vrouw écht overstuur was, en bedacht zich dat ze misschien wel alleenstaand moeder was. Dus in plaats van de situatie aan haar uit te leggen, haalde hij zijn eigen portemonnee uit de binnenzak van zijn winterjas, en gaf haar al het geld dat daarin zat. “Hier heb je alles weer terug. Sorry voor het ongemak.”
De vrouw draaide zich om, bedankte hem niet, en liep weg. De politieman keek haar nog even na, maar liet toen ook de man verder met rust.

De vrouw was erg blij dat ze haar portemonnee terug had. Eenmaal thuis telde ze geld na, om er tot haar grote verrassing achter te komen dat het bedrag zowat verdubbeld was. Aangezien ze dat niet begreep liet ze het er verder maar bij, ze kon het geld goed gebruiken voor boeken en boodschappen voor haar zoontje, die ze inderdaad in haar eentje opvoedde.

Zo gebeurde het dat deze zelfde vrouw op een dag weer over straat liep, ditmaal om het schoolgeld van haar zoon te gaan betalen. Terwijl ze toevallig achterom keek, zag ze dat ze werd gevolgd door een magere man. Een beetje zenuwachtig, en bang dat ze haar portemonnee wéér kwijt zou raken, hield ze een politie-agent aan, dezelfde als die ene keer dat ze de ‘dief’ van haar portemonnee vond. “Ik word gevolgd door iemand”, zei ze tegen de agent. “En ik denk dat ik wat bescherming nodig heb tegen dié man daar.” De agent keek eens goed, en zag op dat moment de magere man in elkaar zakken. Terwijl hij dichterbij kwam herkende de agent in hem dezelfde man als degene die hij een paar dagen daarvoor bijna had gearresteerd als dief van de betreffende portemonnee. Dit keer zag de man er alleen een stuk verzwakter uit, dus besloot hij hem overeind te helpen, even een praatje met hem te maken en om opheldering te vragen.

De vrouw begreep niet waarom de situatie zo lang duurde,  tot de agent haar na een tijdje vertelde wat er aan de hand was. “Deze man heeft u een paar dagen geleden al zijn eigen geld gegeven. Hij was geen dief, hij zag dat u verdrietig was en maakte zich zorgen over het lot van uw zoon. Hij wil dat u weet dat hij u zojuist geen kwaad wilde doen, hij wilde alleen zeker zijn dat u veilig was terwijl u het schoolgeld afleverde…”

Moraal: het leven geeft soms onverwachte lessen. Iedereen schat een situatie of persoon wel eens verkeerd in, vanwege angst, frustratie of eerdere ervaringen. Maar je kunt iets of iemand pas beoordelen als je écht weet wat er precies aan de hand is. Als je een tweede kans krijgt om een fout te herstellen: doe dat meteen en geef iets terug. 

Lees ook: Levensles: de man die zijn vrouw elke avond de trap af droeg