Minder leuke eigenschappen? Lekker omarmen!

Wanneer je beter bewust wordt van je negatieve eigenschappen en deze ook onder ogen ziet en accepteert, dan word je een krachtiger en completer mens. Dat is in ieder geval de ervaring van coach Michèle Bevoort.

Minder leuke eigenschappen? Moi? Ik ben toch een en al liefde? Oké… vroeger hoopte ik dat, inmiddels weet ik beter. Ik ben stralend en heb humor, maar ben net zo goed een vreselijke perfectionist en kan ook heel onaardig doen. Ik zou niet anders meer willen (anders is het zo saai!). Mijn ervaring is: wanneer je beter bewust wordt van je negatieve eigenschappen en deze ook onder ogen ziet en accepteert, dan word je een krachtiger en completer mens. We hebben van jongs af aan van ouders, opvoeders, de maatschappij of leraren al geleerd dat bepaalde eigenschappen of emoties niet welkom zijn. Maar eigenschappen wegdrukken maakt ze alleen maar groter en daar komt een hoop ellende in de wereld uit voort. Hoe ver je die kanten van jezelf ook wegstopt: ze gaan natuurlijk niet weg. Ze zijn immers een deel van je. En als je ze wegstopt, hebben ze via het onbewuste toch invloed op ons leven, bijvoorbeeld in relaties en werk, dus eigenlijk werkt het averechts. Ze worden groter en kunnen dan vervormd naar buiten komen als trots, je beter voelen dan een ander, vijandigheid, afstandelijkheid, agressie, ruzie zoeken, schreeuwen of met dingen gooien.

Misschien stop je ze weg maar worstelen ze zich omhoog en je gaat snauwen, wordt boos of geeft steeds een steek onder water. En dan snappen we zelf niet meer waar dit gedrag vandaan komt. Dat komt doordat deze kanten van ons niet in het bewustzijn mogen zijn, en niet geïntegreerd in onze psyche zijn ze juist oncontroleerbaar en destructief. Haal je minder leuke eigenschappen dus lekker uit de schaduw. Als je dit doet, geef je ze ruimte. Ze mogen er zijn waardoor ze (een mooie paradox) juist veel minder ruimte gaan innemen.

Ik zag hierover ooit een film (The Shadow Effect) waarin een hoofdpersoon zei: ‘Het is alsof je iemand opsluit in de kelder die eruit wil.’ Dat vond ik zo’n goeie. Stel dat je wordt opgesloten in een kelder en je wil eruit, dan ga je ook bonzen op de deur, schreeuwen of met dingen gooien. Alles om aandacht te krijgen, alles om te zorgen dat iemand je hoort of ziet! Zo gaat dat ook met de kanten van onszelf die we niet zo goed kunnen accepteren omdat we ze zien als ‘slecht’. Ze gaan meer aandacht vragen. Als je ze niet meer ‘opsluit’, maar accepteert en je laat ze er zijn, dan hoeven ze je aandacht niet meer te trekken door groter en luidruchtiger te worden dan ze eigenlijk zijn. Ook hoeven ze je niet meer te manipuleren of saboteren om te zorgen dat je ze vrijlaat. Dan zijn ze gewoon stilletjes een deel van jouw complete persoonlijkheid.

Natuurlijk is het niet zo dat je nu maar eens flink je agressie of jaloezie moet gaan uitleven. Het gaat hier over acceptatie. Accepteren dat je af en toe jaloers bent en dat dit nou eenmaal een deel van je is. En dan lief zijn naar jezelf toe, omdat het misschien komt vanuit onzekerheid, omdat je bang bent iets kwijt te raken. Dan begrijp je jezelf beter en hoef je het (en jezelf) niet steeds zo af te wijzen. Je gaat het herkennen waardoor je op een bepaald moment anders kunt gaan reageren. Je kunt aanvoelen dat er een bepaalde reactie aan zit te komen, maar nu je weet waarom je op die manier wilt gaan reageren en dan ben je op tijd om het anders te doen.

The Jung Society in Atlanta (een organisatie waar je workshops en lezingen kunt volgen over het werk van Carl Gustav Jung, grondlegger van de analytische psychologie) vergelijkt onze schaduwkant met mest. Het stinkt en is vies, maar als je het op de juiste manier inzet en constructief gebruikt, dan zit er veel potentie in. Dan helpt mest ons om bloemen groter en mooier te laten groeien en ook worden er stevige hutten van gemaakt waar mensen wonen, zoals in Afrika. I rest my case.

Door: coach Michèle Bevoort van Free your Dreams

LEES OOK: Altijd aan het piekeren? Een troost: dan ben je vast heel slim!