Tinderdaten met Isaac (41): “Hij zou een leuke vader zijn, maar ik ben niet verliefd”

Als je niet meer dagelijks in de kroeg staat, na de dertig dus, of niet makkelijk kunt versieren, is een beetje tinderen of lexa’en een uitkomst. We willen namelijk liefde, maarrrr we zijn ook kritisch. Te kritisch soms. En dan weten we niet of er nu wel of geen potentie in een date zit. Julia (40) wil heel graag een vriend en een kind. Ze heeft een beetje haast, omdat haar leeftijd niet mee zit. Sinds drie maanden is ze aan het daten met de sympathieke ondernemer Isaac, die ook graag kinderen wil, maar verliefd worden zit er niet in, denkt Julia. Wat moet ze doen?

“Net op het moment dat ik aan kinderen begon te denken, ging mijn relatie naar de knoppen. Vijfendertig was ik en ik viel in een diepe depressie. Ik zag het al helemaal gebeuren dat ik nooooooit meer iemand tegen zou komen en dat ik nooooooit moeder zou worden. Toch wilde ik ook niet als een gek gaan rondshoppen om een man te vinden, want ik vond dat dat iets natuurlijks moest zijn. Man, wat had ik een tegenzin tegen zo’n datingsite. Ik weet dat de hele wereld er tegenwoordig op zit, maar ik was enorm anti. Gewoon ouderwets in de kroeg tegen iemand aanlopen, dat wilde ik. Maar dat gebeurde dus niet. In de afgelopen vijf jaar heb ik misschien twee keer met een man gezoend en drie keer is het iets verder gegaan. Het meeste gebeurde dan ook nog op vakantie als de sfeer ernaar was. Verder, als ik met vriendinnen in het café zit, is het toch niet meer zo makkelijk als vroeger om contact met een man te krijgen. De meesten zijn bezet of te jong of te oud of ze willen wel, maar dan mag je als bijvrouw gaan fungeren. Nou, daar pas ik voor.

Dus ik ben uiteindelijk dan toch maar op Tinder gegaan. De eerste dagen vond ik het een drama. Ik zag echt geen enkele leuke vent. En maar swipen en maar swipen. Een vriendin zei dat ik te kritisch was, dus toen ben ik ietsje soepeler gaan beoordelen en dat werkte wel. Er kwamen een paar matches uit, maar de gesprekken die daarna volgden waren allemaal van een dusdanig laag niveau dat ik dacht: laat maar jongens. Kolere, soms stuurt zo’n man dan alleen: ‘Hoe is het?’ Ik bedoel: probeer iets origineels. Ik ga daar echt niet op reageren hoor. Na een aantal weken swipete ik Isaac mijn leven binnen. Een vrolijke, redelijke knappe ondernemer. Hij begon meteen tegen me aan te praten alsof we elkaar al jaren kenden. Het leek wel alsof hij midden in een gesprek begon. Heerlijk vond ik het.

Na twee dagen heen en weer appen, ontmoetten we elkaar voor een drankje. Zijn helder blauwe ogen keken me heel open aan. Ik voelde me subiet geborgen bij hem. Alsof we oude vrienden waren. Er volgden vele dates en we hebben ook heerlijke sex, maar echt verliefd ben ik niet. Ik weet hoe dat voelt en dit is het niet. Alleen…verder klopt alles, vind ik, en net als ik heeft Isaac een grote kinderwens. Ik vind het ook zo vermoeiend om maar door te daten en misschien zit het er wel even niet meer in. Dat het voor mij pas weer over tien jaar is weggelegd. Maar ja, dan ben ik onvruchtbaar, dus misschien moet ik de gok maar wagen of het met Isaac gaat uitwerken. Is verliefdheid de voorwaarde voor een goed werkende relatie?

Lees ook: Tinderdaten met Michael (43): ‘Hij is gelovig. Maar wel lief. En de sex is fijn’

(Beeld: iStock)