Vala deelde een week lang complimentjes uit (en zag haar leven mooier worden)

Iedereen vindt het leuk om een compliment te krijgen. Het is vleiend, geeft je een goed gevoel en kan zomaar je hele dag goed maken. Maar, hoe vaak maak jij iemand zelf eigenlijk een compliment? Vala besloot een week lang iedereen te prijzen en het effect was groot.

Een tijdje geleden was ik in een kledingwinkeltje in Amsterdam. Achter de kassa stond een meisje met de allermooiste blauwe ogen die ooit gezien had. IJsblauw waren ze en ik was erdoor gefascineerd. Toen ik stond af te rekenen had ik de neiging om haar te vertellen hoe mooi ze waren. Maar ik deed het niet. Waarom niet? Tja, goede vraag. Ik denk dat ik niet durfde, bang was dat ze me raar zou vinden. En misschien ook wel omdat dat gewoon niet zo in mijn systeem zit, ‘zomaar’ aardig zijn. Zoals bij zovelen van ons het geval is. Want hoe vaak gaan we nou echt opgewekt door het leven en proberen we heel bewust positiviteit te verspreiden. Ik in ieder geval weinig en als ik zo eens om me heen kijk geldt dat voor heel veel mensen. Is dat eigenlijk niet gek? Want waarom zou je de dingen die mooi, leuk en fijn zijn niet hardop benoemen? Er is tenslotte nog nooit iemand slechter geworden van een leuke opmerking en laten we wel wezen, de wereld kan wel wat positiviteit gebruiken.

Het meisje met de mooie blauwe ogen zette me aan het denken over mijn eigen bijdrage aan een positieve wereld. En ik kon niet anders dan concluderen dat die bijzonder mager is. Want ik ben bepaald niet scheutig met de complimenten. Terwijl er genoeg mensen in mijn leven zijn die ik geweldig vind en die dat best eens van mij zouden mogen horen. Mijn eigen man overlaadt mij dagelijks met complimenten. Hij vertelt me de hele tijd hoe mooi hij me vindt, hoe blij hij met me is, hoe trots hij is op wat ik allemaal doe. En dat doet me goed, want ik groei daarvan. Echter, confronteerde hij mij laatst met het feit dat ik eigenlijk nooit zeg hoe leuk ik hem vind. En dat is waar. Hij wéét het heus wel, dat ik stapelgek op hem ben en hem de beste, leukste, liefste, mooiste man ter wereld vindt. Maar ik zég het nooit. Wat nergens op slaat, want als ik het zo leuk vindt om een veer in mijn reet gestoken te krijgen, dan is dat voor hem toch net zo goed fijn? Het leek me duidelijk: hier moest iets veranderen.

Een week lang benoemde ik daarom alles wat mooi en goed is. Volledig tegen mijn natuur in, maar soms moet je uit je comfort zone stappen. Je kunt namelijk zomaar verrast worden door wat je daarbuiten tegenkomt. “Wat heb je een mooie trui aan!” riep ik dus tegen de oppas van mijn kinderen, die daarop spontaan haar rug rechtte en ettelijke centimeters langer leek. In het winkelcentrum kwam ik een jonge moeder tegen, wiens peuterdochter krijsend midden op straat was gaan zitten. Wanhopig en enigszins beschaamd keek de vrouw om zich heen. Dus besloot ik op haar af te lopen en te zeggen dat alle peuters draken zijn en dat ze het prima deed. Eerst staarde ze me aan alsof ze het een Keulen hoorde donderen, maar daarna brak er een stralende glimlach door op haar gezicht. Mijn man vertelde ik die hele week lang dat hij lekker gekookt had en hoe blij ik met hem ben. In eerste instantie dacht ‘ie dat ik dronken was, maar aangezien alle wijnflessen nog dicht waren moest hij constateren dat zijn vrouw gewoon bezig was hem de hemel in te prijzen. En het resultaat was dat hij nóg lekkerder ging koken. Hij blij, ik blij. Ik zeg: win-win situatie.

Die week ontdekte ik dat zoiets kleins als de mensen om je heen een complimentje geven een grote impact op je leven kan hebben. Dat leven wordt namelijk leuker van. Mooier, liever. Omdat mensen die zich gezien, gehoord en geliefd voelen zélf mooier en liever worden en die energie vervolgens weer uitstralen naar de wereld. Klinkt misschien zweverig, maar het is gewoon wel waar. Als je je fijn en gewaardeerd voelt ga je rechtop lopen en treedt je de wereld met een glimlach tegemoet. Iedereen heeft af en toe bevestiging nodig en mooie, goede, bewonderenswaardige dingen moeten gewoon benoemd worden. Gevierd worden. Omdat ze dat waard zijn. Dus zie jij een keer een meisje met mooie blauwe ogen? Heeft je collega iets heel goed gedaan? Of bewonder je een karaktereigenschap van een vriendin? Spreek het uit, roem het, maak iemand blij. Want zien lachen, doet lachen en lachende mensen zijn vrolijke mensen. En in een wereld vol vrolijke mensen is geen ruimte voor ellende.

Lees ook: Hoe een onbekende vrouw met een roos me leerde om meer te lachen