Waarom je negatieve emoties juist moet voelen

Vaak verstop ik mijn emoties, de negatieve dan. Dat doe ik al sinds dat ik klein ben, want boos zijn of verdrietig of angstig is niet ‘hoe het hoort’. Tegenwoordig laat ik die emoties er ook gewoon zijn, want ik weet niet of iemand je het al verteld heeft, maar het is oké om verdrietig te zijn.

Vroeger was ik gefocust op zo snel mogelijk van negatieve emoties af zijn. Ik zocht in alles afleiding, deed of er niks aan de hand was. De waarheid is: door te doen alsof negatieve emoties er niet zijn, worden ze alleen maar erger. Waarom zou je zoveel tijd besteden aan doen alsof alles oké is, terwijl we geen tijd vrijmaken om überhaupt deze emoties echt te voelen. Hoe moeten we anders met deze gevoelens omgaan en ze een plaats geven als we ze onderdrukken?

Onderzoek heeft niet voor niets aangetoond dat een goede huilbui bij verdrietige nummers je een veel opgeluchter gevoel geeft dan alles op te kroppen. Het is iets wat we aangeleerd zijn: ‘Nee, niet kwaad zijn. Ach, wees niet verdrietig.’ Mensen weten niet hoe ze om moeten gaan met andere mensen die negatieve emoties uitten. Bij deze sterke emoties voelt het soms alsof je nooit iets goeds kan doen in de ogen van de ander.

Het mooiste dat iemand ooit tegen mij zei over dit onderwerp was: ‘Die emoties mogen er ook zijn.’ Het herinnert me vooral aan de Pinterest-waardige quotes die je vertellen dat je geen geluk in je leven kan voelen als je niet ook eens negatief bent. ‘Als je leven geen ups en downs meer heeft, dan ben je dood.’

Dus tegenwoordig, mogen ook die gevoelens er gewoon zijn. Ik omring mij gewoon met mensen waarvan ik houd, goed eten en onthoud: ook dit zal weer voorbij gaan.

Lees ook: Helpt huilen na verdrietige liedjes luisteren nou eigenlijk?

(Beeld: Unsplash)