Dit is waarom alleen zijn je leuker en gelukkiger maakt

Alleen zijn: veel mensen gruwen ervan. Ze vullen liefst elk gaatje van hun tijd met anderen. En natuurlijk, we hebben sociale contacten nodig om gelukkig te zijn. Maar tijd en ruimte om alleen te zijn net zo goed. Marlies is er verzot op, en dat heeft meerdere redenen.

Het is bijna grappig, zoveel negatieve associaties er aan het woord ‘alleen’ kleven. Nooit zal ik vergeten hoe geschokt alle collega’s op de werkvloer reageerden toen een andere (leuke, hippe jonge) collega op maandagmorgen vertelde dat weekend de deur niet uit te zijn geweest. En nee, ze had ook niemand gesproken. Nee, ook niet aan de telefoon. Geappt dan? Zeker niet.
Hoe was dat mogelijk, ze was bepaald niet ‘mislukt’ of ‘eenzaam’ te noemen. Wat was er in ’s hemelsnaam aan de hand?

Was ze soms overspannen? Had ze een groot verlies te verwerken? Hadden vrienden geen tijd voor haar? Niets van dat al. Ze had gewoon zin om alleen te zijn. Te doen waar ze zin in had (wat voornamelijk niet doen bleek, maar dit terzijde). Om zich op te laden, bij te tanken, en meer zulks.

Ik vond het bevrijdend hoe ze zonder gêne vertelde over hoe zalig het was om dagenlang niemand te zien. Stiekem verlang ik daar namelijk soms ook naar, zeker nu ik een druk gezin heb waarvan één kind haar levenslust, ellende of welke bui dan ook graag te allen tijde luidruchtig deelt met wie ook maar in de buurt is. En met altijd maar weer online zijn – steeds meer mensen komen via allerlei kanalen even ‘binnen’.

We leven in een tijd waarin sociaal contact belangrijker lijkt dan ook. En dat ís het ook. We zijn groepsdieren, hebben anderen nodig om te overleven. We hebben het nodig om ons verbonden te voelen met anderen, om samen te lachen en om onze sores te delen. Anderen helpen ons om in balans te zijn, goed te functioneren en gelukkig te zijn.

Maar hé: het omgekeerde is ook het geval. Door al het lawaai, de drukte en de meningen van anderen horen we onze eigen gedachten soms niet meer, en worden ook onze gevoelens overstemd. En dan kun je maar zo jezelf (al dan niet tijdelijk) kwijtraken. Dat je niet meer weet wie je bent of wat je wilt en je op drift raakt (of: dan héb je eindelijk een lege dag en doe je niets omdat je geen idee meer hebt wat je ook alweer leuk vindt. Dit is het minst erge/meest onschuldige voorbeeld).

Anyway, om je eigen koers te kunnen bepalen en om je stevig te voelen, heb je het dus nodig om alleen te zijn. Om contact te hebben met jezelf, zonder al die ruis en prikkels van buitenaf. Je gedachten vrijelijk te kunnen laten stromen, te voelen wat je voelt. En inderdaad: daar zitten dan ook angsten bij, die we juist zo graag wilden wegduwen. Het leuke is dat ze in je eigen, kalmerende gezelschap helemaal zo eng niet blijken te zijn.

En dan nog iets: zo’n sessie van zelfverkozen afzondering maakt niet alleen jouzelf gelukkiger, maar anderen om je heen ook. Door alleen zijn word je een beter en leuker mens. Huh? Serieus. Alleen al omdat je rustiger en meer in balans bent nu je alle emoties en prikkels in een van de vele laatjes in je brein hebt gestopt. Je hebt alles gerangschikt en weet welke emoties en gedachten van jezelf zijn, en welke van anderen (en daar hóef je dus lekker niets meer mee. Scheelt een berg projectie, willen we maar zeggen). Bovendien, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek van Harvard University, zijn mensen die regelmatig even alleen zijn, veel empathischer. Ze kunnen zich dus beter verplaatsen in wat anderen voelen en ervaren.

Wat trouwens een fijne bijkomstigheid is, is dat je door de ruimte die ontstaat in je hoofd, je óók weer nieuwe ideeën opdoet en creatiever wordt. Alleen zijn is dus niet eenzaam maar levert juist veel rijkdom op.

Dus waar wachten we nog op? Wat zeg je, geen tijd? Ah – die ken ik. Gelukkig hoef je ook geen dágenlang alleen te zijn zoals mijn vroegere collega. Al wisselt de behoefte per persoon – mensen die gevoelig en/of introvert zijn, hebben doorgaans meer me-time nodig. Maar een paar uur per week moet toch wel te regelen zijn, met je partner of een oppas? Vaak is zelfs een kwartiertje of halfuurtje per dag al genoeg. En die tijd is makkelijker te ritselen dan je denkt. Het kan ‘m al zitten in alléén een rondje met de hond lopen, of door als je op de bus of tram wacht de tijd niet te doden door je op social media te storten, maar gewoon even voor je uit te staren. Enjoy!

Lees ook:Hoe word je je eigen beste vriend (en waarom dat belangrijk is!)