Waarom tv kijken niet gelukkig maakt en memory spelen wel

Het is een vast patroon waarin heel Nederland vast lijkt te zitten. ’s Avonds tv kijken. Maar… vraagt Renée zich af: worden we daar wel gelukkig van? Zij denkt van niet.

Het is zo verleidelijk. Kinderen op bed. Werk gedaan. Gekookt en gegeten. En dan plof je op de bank met de afstandsbediening en zapt langs de kanalen op zoek naar iets wat je zint. Of je zet een serie aan op Netflix, waar iedereen in je omgeving het over heeft. ‘Dat moet je écht zien.’ En dus doe je dat. Ik doe het ook. Even verstand op nul en ontspannen, dacht ik altijd. Al blijkt uit onderzoek dat televisie kijken je hersenen helemaal niet ontspant. Er valt op dat scherm zoveel te zien, dat je brein juist keihard moet werken om dat allemaal te verwerken.

Waarom doen we het dan massaal? Loop ’s avonds eens door een Nederlandse straat en bijna overal staat de tv te brullen. Het Journaal of De Wereld Door of Goede Tijden, Slechte Tijden. Ik denk dat die tv zo lonkt omdat het makkelijk entertainment is. Je hoeft niet echt meer na te denken over wat je gaat doen. Er wordt je gewoon van alles voorgeschoteld en je kiest iets. Tot je moe wordt en naar bed gaat. Dan is er weer een avond om. Wanneer ik na zo’n avond tv kijken in bed lig, denk ik vaak: wat vond ik nou van deze avond? Meestal niet zoveel. Niet bijzonder leuk. Ik zal me die avond al snel niet meer heugen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een goed gesprek met mijn man, een lang telefoongesprek met mijn zus of het lezen van een goed boek. Dingen die meer indruk maken. Hoogtepunt voor mij persoonlijk deze week was die avond waarop ik mijn oudste zoon van 3 op liet blijven en ik een potje memory met hem speelde. Wat een feest om hem zo fanatiek bezig te zien. Zijn overwinningsdansje vergeet ik niet snel meer.

Laatst zat ik een paar weken met mijn gezin in een vakantiepark, omdat we ons nieuwe huis nog niet in konden en het oude al verkocht was. Er stond een tv, maar met weinig kanalen. Vooral veel Duitse zenders en mijn Duits is veel te beroerd. Ik bracht de avonden door schrijvend, lezend of pratend met mijn man. En ik merkte dat het me gelukkiger maakte dan die tv ooit had gedaan. Ik was voldaan wanneer ik naar bed ging. Ik genoot meer van de tijd die ik ’s avonds had. Voor de tv lijken de uren voorbij te vliegen. Je kijkt op van het scherm om op de klok te kijken en het is al bedtijd, terwijl je voor je gevoel net op de bank zat. Nu is afkicken van tv makkelijk wanneer het lekker weer is en de eendjes op je vlonder naar je kijken in een vakantiepark. Ik vraag me af hoe me dat straks in de winter afgaat. Hou ik het dan vol? Of ga ik de belevenissen van Laura, Rick en Nina in Meerdijk weer volgen. Vooralsnog pas ik ervoor. Het leven is toch veel te kort om avond aan avond tv te kijken. Tenminste, dat vind ik.

Lees ook: Waarom samen Netflixen wonderen doet voor je relatie

(Beeld: iStock)